Bloggerclichés waar ik echt niks mee heb of kan

Bloggerclichés, je hebt er vast wel eens van gehoord of ze voorbij zien komen. Alleen maar eten bij hippe tentjes, een MAC collectie om u tegen te zeggen, XXL shopsessies en ga maar door. Aan sommige bloggerclichés maak ik mezelf ‘schuldig’, maar met een hoop heb ik echt helemaal niks, maar welke precies? Dat vertel ik je vandaag!

Laat ik voorop stellen dat alle bloggerclichés die ik nu ga noemen niet zijn om anderen in de zeik te zetten. Neem dit ook met een korreltje zout, want ik doe ook aan hoop bloggerclichés mee waar jij misschien helemaal niks mee hebt. Vandaag dus meer over de bloggerclichés waar ik niks mee heb, mezelf niet in kan vinden of die je mij niet (snel) zal zien doen. Althans, niet op dit moment in mijn leven.. want je weet immers nooit wat er gaat veranderen ;-).

Schaamteloze selfies in lingerie

Ik zie ze regelmatig voorbij komen, vooral op Instagram: schaamteloze selfies in lingerie. Laat mij allereerst voorop stellen dat ik hier niet tegen ben. Ik vind dat iedereen zelf moet weten wat hij of zij op internet slingert. Veel van deze foto’s zijn ontzettend mooi, elegant en charmant.. maar sommige, my god.. Hangend over een bed, semi-sexy in de zee, net wat té sexy om nog elegant te zijn.. Soms begrijp ik oprecht niet waarom je jezelf op een bepaalde manier te kijk zet. Dus nee, ik ben niet tegen, maar van mij zul je zo’n selfie echt niet zo snel op het internet zien verschijnen.

Urenlange pashokjes shopsessies

Regelmatig vind ik dit echt súper leuk om te zien, vooral bij mensen waarvan ik hun kledingstijl echt geweldig vind. Vind ik dit namelijk niet, dan swipe ik al die stories gewoon weg.. lang leve die mogelijkheid ;-). Persoonlijk zie ik mezelf echt geen uren shoppen – ik heb een hekel aan winkelen – om vervolgens alle outfits te gaan delen in een pashokje. Dus ja, regelmatig wel leuk om te zien, maar nee, dit zie je mij dus niet doen. Wat ik overigens helemaal grappig vind, is dat ik regelmatig voorbij zie komen op Instagram stories dat er iets gepost wordt met de vraag ‘leuk of niet?’. Vervolgens zijn sommige bloggers beledigd als het merendeel voor niet leuk kiest. Wil je dit niet horen, dan moet je het ook niet vragen. Overigens deel ik op mijn blog af en toe ook wel eens een shoplog, die worden dan vaak goed bekeken. Ik begrijp ook absoluut dat dit niet iedereen interesseert, maar ik ga er vanuit dat die mijn blog dan ook niet lezen. Een pashokjes shoplog is voor mij alleen uitgesloten, althans hele uitgebreide pashokjes shoplogs zul je mij niet snel zien doen.

Werken in een Insta proof omgeving

Ja ja, weer zo één die ik regelmatig voorbij zie komen. Deze geef ik vaak een like en een reactie, want het zijn vaak ontzettend mooie foto’s. De locaties zou ik dan het liefst meteen naar toe gaan haha. Persoonlijk zou ik nooit naar zo’n tentje op zoek gaan om te werken om vervolgens de perfecte Insta foto online te gooien. Ik zou mezelf waarschijnlijk niet eens op mijn gemak voelen om in zo’n prachtig cafeetje te werken. Mocht ik nou ooit iets voor mezelf beginnen, dan kan ik mezelf wel voorstellen dat het heerlijk en inspirerend kan zijn om in een andere omgeving te werken. Dat dit dan ook nog eens een mooie omgeving is, is dan natuurlijk fijn en dat kan zelfs inspirerend werken. Ik zeg dus nooit nooit, maar vooralsnog is dit een bloggercliché die voor mij niet op gaat.

Extreem uitgebreide beauty- en/ of haarroutine

De extreem uitgebreide beauty- en haarroutines zijn niet aan mij besteed. Hoewel ik dol ben op skincare en een fijne haarroutine, kan het voor mij allemaal niet snel genoeg gaan. Binnen vijf minuten of max. 10 minuten wil ik toch zeker wel klaar zijn met mijn skincare, ook al is dit met meerdere producten. Op dit moment heb ik al een lange tijd een vrij ‘simpele’ routine met producten die voor mijn huid goed werken.. Lekker snel, maar effectief, I love it. De routines met tig producten die een half uur duren gaan mij wat te ver (en mijn portemonnee ook).

Instagram en Pinterest-waardige woning

Hoe dol ik ben op al die perfecte plaatjes, mijn huis zal nooit een pretty perfect Instagram / Pinterest waardig huis worden. Ik heb de skills ook niet om mijn huis op zo’n mooie manier in te richten zodat ik dagelijks mooie foto’s kan maken van de leuke hoekjes in mijn huis. Weetje, dat is prima ook. Mijn huis is voor mij een mooie, fijne, knusse plek.. ook zonder alle prachtige hoekjes.

Zelfhulp- en structuurboeken

De laatste maanden vliegen de zelfhulp- en structuurboeken mij om de oren. Structuurboeken, I love it.. alleen ben ik dus niet het type dat de ‘mooiste’ boeken zal kopen om hier mooie foto’s van te kunnen maken. Althans, ik zou dat gerust kunnen doen en vervolgens laat ik zo’n prachtig (duur) boek liggen omdat ik na 1 of 2 optimistische pogingen zo’n boek vergeet. Hetzelfde heb ik ook met de zelfhulpboeken. Ik heb er een tijdje terug een aantal gekocht en die liggen tot de dag van vandaag nog op mijn nachtkastje, klaar om gelezen te worden. Ik vind het altijd mooi als anderen veel aan zo’n boek hebben, maar ik heb mezelf beloofd geen geld meer uit te geven aan zulke items.

De honden-, katten-, cavia- en ga zo maar door pagina’s

Huisdieren, ik heb er niet zo veel mee. Ik zal ook niet zo snel een huisdier hebben en om die reden zal ik de ontelbare pagina’s van honden, katten, cavia’s, parkieten, alpaca’s, etc. niet zo snel begrijpen. Nu moet ik wel zeggen dat ik een aantal van dit soort Instagram pagina’s ken en die erg leuk vind.. Ik snap alleen niet waarom er van zo ontzettend veel dieren dit soort pagina’s zijn. Hetzelfde heb ik ook met foto’s die gepost worden met huisdieren. Ik begrijp natuurlijk hartstikke goed dat dit voor veel mensen net hun kinderen zijn, want dat is wat vaak gezegd wordt.. maar als ik de zoveelste foto van iemand met bijvoorbeeld zijn hond voorbij zie komen, weet ik niet meer hoe te reageren. Nee, niet zo mijn ding.. al is het soms wel erg schattig.

Een aankondiging doen, zonder iets aan te kondigen..

.. Ja, snap je wat ik hiermee bedoel? Ik zie ont-zet-tend vaak voorbij komen dat (grote) influencers een ‘aankondiging’ doen dat er iets spannends aan zit te komen maar vervolgens nog niets mogen vertellen. Ik vind dit echt vreselijk. Hoezo maak je mensen lekker met ‘ohhh er komt ZO IETS leuks aan maar ik kan er echt nog niks over zeggen’. Oké, ik snap dat je jouw blijdschap wil delen.. maar als ik A weet, wil ik meteen B weten. Soms is het nog wel oké en wordt er maar kort aandacht aan geschonken in bijvoorbeeld een Insta Storie en dat vind ik prima en leuk. Als er echter een hele post of artikel op een blog over wordt geschreven snap ik dat niet zo goed. Vooral omdat dit vaak gepaard gaat met de opmerking ‘normaal hou ik hier niet van, maar ik wil zo graag mijn blijdschap delen’. Ja, súper leuk maar laat ons dan lekker meedelen in je blijdschap ;-).

Met welke bloggerclichés heb jij niet zo veel?

Ik zou het leuk vinden als je mij zou volgen via Bloglovin’ | Instagram | Facebook