Moederschap door een nuchtere bril

Moederschap, ik kan er al aardig over meepraten nu mijn baby alweer bijna een half jaar oud is. Voordat ik moeder werd stond ik al vrij nuchter in heel het ‘kinder- en moeder worden verhaal’. Inmiddels weet ik dat veel clichés voor mij niet opgaan en ik nog nuchterder ben geworden dan ik al was. Sommige ‘hysterie’ begrijp ik dan ook niet en vandaag ga ik die – met een knipoog – eens toelichten. Lees je mee :-)?

Mijn baby moet om 7 uur ’s avonds in bed liggen

Rust, regelmaat en reinheid, drie begrippen waar veel ouders bij zweren en wat ik ook begrijp. Toch moet ik heel eerlijk toegeven dat het hier niet altijd zo werkt. Toch denk ik dat het goed is, hoe wij het doen.. voor Maya dan. Dit zal natuurlijk voor ieder kindje anders zijn. Maya krijgt genoeg rust, als is dat niet continu via een strak schema. Ik merk op vrijdag – mijn vrije dag – wel dat Maya moe is na een paar dagen bij oppas en het kinderdagverblijf te zijn geweest. Ik probeer hier rekening mee te houden, als in dat ze wel een uur of 2 kan slapen in haar eigen bedje. Verder neem ik haar lekker mee op pad als ik wat wil gaan doen. We proberen dan ook wel enige regelmaat te houden, maar niet altijd. Als we een vrij weekend hebben en lekker op pad willen gaan, gaat ze gewoon mee. Wel krijgt ze vaak redelijk rond dezelfde tijd haar flesjes, behalve de avondfles. Die wil nog wel eens afwijken. Dat komt vooral omdat ze ’s avonds soms wat vroeger of juist wat later de fles wil. Als ze net lekker ligt te slapen, maak ik haar niet wakker voor haar laatste fles. Dat komt vanzelf wel.

Doorkomende tandjes

Doorkomende tandjes zijn echt niet leuk. Het doet pijn en je baby kan er lekker hangerig en huilerig van worden. Over die bakken kwijl en poepluiers niet te spreken. Nee, echt een mega pretje is het niet… MAAR, het hoort er toch echt bij. Ik vind het sneu voor haar als ze last heeft van tandjes die aan het doorkomen zijn – al voel ik ze nog niet en blijft het tot nu toe bij bobbeltjes – ik hoop van harte dat ze er niet altijd tandloos bij zal lopen, dus laat het allemaal maar een beetje gebeuren  ;-). Ik probeer haar af te leiden met een speeltje of gek doen en dat werkt tot nu toe aardig. En ja, ik weet echt wel dat het vervelend kan zijn. Maya heeft namelijk mega erg last gehad van luieruitslag en dat was sneu, maar heeft ze echt overleefd.

Betweterige moeders

De zinnen die worden afgesloten met ‘maarja, je moet het zelf weten hoor’, helemaal akelig word ik ervan. Vooral als ze van iemand komen die in mijn ogen érg beschermend zijn als het op hun kindje aankomt. Regelmatig krijgt ik te horen ‘oeh, kleed je jouw kindje niet te koud / te warm aan’. ‘Ben je helemaal gek dat je met 3,5 maand je kind nog maar 4 flessen voeding geeft’. Ook zo’n leuke is ‘waarom ga je met je kind overdag op pad, dan hoort die in haar bed te liggen’. Zo zijn er nog talloze. In het begin had ik het idee om de grappigste bij te houden, maar eigenlijk gebeurd dat best vaak. Overigens niet van mensen die dicht bij mij staan, dat dan weer niet. Vaak zijn het diegene die verder van mij af staan. Het mooiste verhaal was dat van een Alpaca in de Hema. Ik postte dat toen op mijn Instagram Stories en kreeg daar echt tientallen reacties op. Ik zal het nog eens kort vertellen. Ik liep rond Sinterklaas in de stad met mijn man om Sinterklaascadeaus te scoren. Terwijl manlief bij de Hema wat aan het afrekenen was, stond ik iets verderop te wachten. Ik zag daar een hobbelpaard van een Alpaca staan. Omdat mijn schoonzusje altijd grapt over Alpaca’s, maakte ik een foto en stuurde die aan haar door. Vervolgens kwam een vrouw mij mededelen dat dit absoluut geen geschikt speelgoed was voor mijn baby. Nee, je moest dit absoluut niet voor 2/3-jarige leeftijd aan een kind cadeau doen. Er konden allerlei ongelukken mee gebeuren en het was absoluut géén verantwoord speelgoed. Nou zal deze dame dit met de beste bedoelingen van de wereld aan mij kenbaar hebben willen maken. Alleen was ik met een baby van een maand op pad, die niet eens goed kan zien, laat staan op een hobbelpaard zitten. Daarnaast zijn er veel manieren om iets tegen iemand te vertellen, maar hoeft dat wat mij betreft niet op een redelijk dwingende en angstige toon. Bijzonder vond ik dit toch wel en ik had mijn eerste vuurdoop in het openbaar gehad.

Wasjes waar geen einde aan komt

Wasjes, wasjes en nog eens wasjes. Als je eenmaal een kindje hebt, draai je deze meer dan van tevoren. Logisch ook, want je gezin is nu eenmaal groter. Als ik wat mensen om mij heen zou moeten geloven, zou ik hele dagen bezig zijn met wassen, drogen en strijken. Absoluut niet waar. Tuurlijk ben ik er iets meer mee bezig, maar lang leve alle luxe machines die wij tegenwoordig hebben en ons leven daarin een stuk makkelijker maken ;-). Nee, mijn (vrije) dagen worden goed ingevuld met knuffelen, spelen en werken aan mijn zaak. Wasjes draaien is een bijkomstigheid en die duurt echt niet zo lang als veel mensen je van tevoren willen doen geloven.

Mijn kind is de allerliefste, knapste, leukste, etc. etc.

Hier heb ik eerder al eens een stukje over geschreven. Voordat mijn dochter geboren was, had ik geen verwachtingen hoe zij eruit zou zien en hoe haar karakter zou zijn. Toch dacht ook ik er wel eens over na. Ik liet het allemaal maar op mij afkomen. Nu ze alweer bijna 6 maanden is, kan ik wel zeggen dat ik haar echt súper leuk vind. In mijn ogen is ze echt een van de leukste, liefste en knapste baby’s… MAAR, ik weet dat er ook veel andere leuke, lieve, knappe baby’s zijn. Voor mij is zij helemaal perfect én meer. Ze heeft nu al een eigen karakter en ik vind dat echt helemaal geweldig. Alleen de teksten dat mijn leven nu pas compleet is, ik 10000% verliefd ben en nergens anders mee aan kan denken, etc., zijn niet zo aan mij besteed. Laat mij maar wat ‘rustiger’ van haar genieten.

Wat vind jij wel eens overtrokken wat door anderen wordt gezegd?

Ik zou het leuk vinden als je mij zou volgen via Bloglovin’ | Instagram | Facebook